Nogmaals naar het noorden

In Cairns hebben we, voor en na het duiken, wel wat tijd doorgebracht aan de Esplanade. Het ligt niet aan een strand, maar aan het wad ondanks dat er wel een kunstmatig strand met zwembad is aangelegd om toch te kunnen zwemmen. Het wad daarentegen is perfect voor het spotten van steltlopers. Vlak voor hoogtij, als alle vogels naar de kust ‘gedrukt’ worden, is het een drukte van jewelste. Zittend op een bankje aan de boulevard met een biertje in de hand (oh nee dat mag nu net niet) en dan proberen uit te vogelen wat je ziet. Gelukkig krijgen we hulp van de lokale vogelclub, want die steltlopers lijken zo op elkaar!
Da’s wel wat anders dan de Kasuaris die we tegen kwamen op weg naar Cairns in Mission Beach. Bij de Australische versie van een Emoe met zijn felblauwe kenmerken, weet je uit de verte al wat het is. Een fantastisch beest! We hebben het geluk gehad er meerdere tegen te komen. Net zo mooi fel blauw als de Ulysus vlinder, die ik niet kan fotograferen omdat ie iedere keer met zijn vleugels dicht gaat zitten.

Dan gaan we vanuit Cairns nogmaals naar het noorden. Ja als we alles twee keer gaan doen, komt er natuurlijk nooit een einde aan deze reis! Maar ja sommige ‘wordt vervolgt’ van André moeten we dan natuurlijk wel doen!
In Port Douglas, gaan we op aanraden naar “het ontbijt met de vogeltjes”, waar als je niet uitkijkt, alles van je bord wordt gepikt. Daarna lopen we ‘even’ een rondje door de immense volière (met verschillende vegetaties; regenwoud, water- en moerasgebied en graslanden) om er met sluitingstijd weer uit te komen! Echt een geweldige dag, bij iets waar we ons weinig van voorgesteld hadden. Vogels die we tijdens onze reis in dit gebied tegengekomen waren konden we nog wat beter bekijken. Dat voelt toch anders dan een vogelpark met een mix uit allerlei landen. Het hoogtepunt was een stel Jabiru’s, de Australische ooievaar, die aan het broeden waren. Uiteraard normaal gesproken op locaties zo hoog dat je er geen zicht op hebt. Maar nu zag je de wisseling van de wacht op de eieren, het nat houden van de eieren met het verdwaalde visje dat er dan mee kwam, het verbouwen van het nest en het mooiste van alles: de parendans bovenop het nest. Alles vloog er los rond en al gauw had André een griel (stone-curlew) die kwam (pootje)vrijen en later een valkparkiet (cockatiel) die continue geaaid wilde worden. Je begrijpt, ik kreeg weinig aandacht die dag, dus ik heb mij volledig gestort op fotografie. Buiten de vogeltjes waren er buiten ook wallabies met kleintjes in hun buidels (iets wat we nog niet van zo dichtbij hadden kunnen bekijken), boomkangoeroes, krokodillen en slangen. André is nog even een ‘gevecht ‘ aangegaan, niet met de krok maar met de python! Aan het eind 550+ foto’s genomen, da’s toch meer dan 1 per minuut! En ’s avonds na het sorteren van de foto’s, besloten de volgende dag terug te gaan (2e entree gratis) om sommige foto’s over te nemen!