Stadten

Vandaag de stad maar weer eens in om een paar boodschapjes te doen.
Hoe langer we onderweg zijn, hoe duidelijker het wordt dat het leiden van een ‘zigeuners bestaan’ in de huidige samenleving wel mogelijk is, maar het kost wel veel tijd en energie:
· Paar dagen geleden was een van mijn lenzen kapot gegaan. Ik heb dus telefonisch een nieuwe besteld bij mijn opticien in New Plymouth, maar kan die dus niet ophalen. Dus maar even kijken of we hem naar een postkantoor in Wellington kunnen laten sturen, zodat ik hem daar op kan halen. Is dus inderdaad wel mogelijk, maar het kost wel weer minimaal 2 ritjes Wellington in en -tig telefoontjes naar de opticien.
· De volgende keer als we de wereld gaan indelen, moeten we planologisch toch eens wat meer eenheid erin brengen: alle steden en dorpen gewoon dezelfde plattegrond en elk winkel centrum dezelfde winkels op dezelfde plaats (in NL lukt dat overigens al aardig met in elk centrum wel een AH, Blokker, Hema, Kruidvat). Dat zou ons een hoop zoeken schelen als we boodschappen gaan doen in een nieuwe stad/dorp. En als we dan toch bezig zijn: elke supermarkt hetzelfde indelen zou ook wel handig zijn.
· Alle verpakkingen in de super zijn grootverpakkingen: hardstikke leuk natuurlijk want het maakt het goedkoper, maar je moet er wel de plaats voor hebben – en in dat zigeunerkot van ons, hebben we dat niet altijd.
· Sommige van onze beslommeringen in New Plymouth lopen gewoon door: verzekeringen, wegenbelasting (het fenomeen van automatische betalingen is erg gelimiteerd in NZ), jaarlijkse auto keuringen. Met de hulp van de huiszitters komen we een heel eind, maar nu moet een toch ander achter onze zaakjes aan.
· Als je wilt vrij kamperen en je afval netjes meeneemt en dus ook niet in de publieke afvalbakken gooit, je afval water niet zomaar weg laat lopen, dan moet je dus langs 2 tot 3 verschillende plekken voordat je weer ‘leeg’ bent. En dat elke paar dagen.
Het komt er gewoon op neer dat je met de dagelijkse dingen (die je in New Plymouth tussen neus en lippen door zou doen, tenminste zo zie ik dat, Manita heeft daar misschien een andere gedachte over!)), gewoon veel langer bezig bent. Gelukkig ontbreekt het ons niet aan tijd, maar ik kan me zo voorstellen dat voor echte zwervers, die haast hebben omdat ze ergens anders moeten gaan zwerven, het erg frustrerend kan zijn.

Omdat we tot eind van de middag in Wellington waren geweest zochten we een kampeerplekje wat dichter bij de stad. Dat hadden we dus niet moeten doen: Het enige verschil met een supermarkt parkeerplaats was dat er elektriciteitspalen stonden zodat we ‘op 200V’ konden, maar we stonden gewoon op het asfalt, vlak naast een rijksweg en onder een van de aanvliegroutes van het lokale vliegveld: morgen dus maar weer ergens anders heen.