Naar de sneeuw

Op weg naar de meer zuidelijke ski velden, nemen we een lifter mee, die net terug komt van een tangi, een Maori begrafenis wat dagen duurt met gitaren en muziek en meer focus op het leven dan het verlies. Als bedankje bied ie ons aan om als we langs zijn thuisbasis komen, Kaikoura (letterlijk vertaald; kreeft eten), of we dan een paar kreeften komen halen. Even van te voren bellen en hij vangt er een paar voor ons; houdt er zelf niet van maar geniet van het vangen. Met zo’n aanbod zijn we bereid wat om te rijden, om hem dichter bij zijn bestemming te brengen.
Volgens onze lifter, Ivan, is deze weg van Christchurch naar het zuiden over de Nationale Route no.1 een verschrikkelijke saaie weg over de Cantebury Plains. Er zijn niet veel saaie wegen in Nieuw Zeeland maar hij heeft gelijk; vlak zeer vlak boerenlandschap, met rechte wegen. Al gauw zitten hij en ik te doezelen terwijl Andre ons verder zuidwaarts brengt. Op de hoogte van Geraldine zetten we Ivan af bij de Pub, en wij rijden landinwaards.

We zoeken ons favourite plekje, tsja daar hebben we er al een paar van!, bij Lake Tekapo op, uitkijkend over de hoogste berg van NZ, Mt Cook/ Aoraki 3754m, voordat we doorrijden over de Crown Range range, naar Cardrona skiveld bij Wanaka, voor een paar dagen witte pret.