Vreemde kerst

Mike en Jo hadden een vroege ochtend vanmorgen: op een of andere manier dachten ze het scheepsalarm te horen om 5uur. Ondanks dat ze verder niets hoorden, hebben ze toch aangekleed en reddingsvesten aangedaan. Ze zagen niemand buiten op de gang en ook bij de reddingsboten was het stil (geen wonder, want wij lagen allemaal lekker te slapen), dus ze dachten dat wij ze als enige achter gelaten hadden op de boot. Uiteindelijk zijn ze maar naar de brug gegaan en ondanks dat het er donker was (wat hun angst alweer bevestigde), waren er wel 2 bemanningsleden op de brug die hun vriendelijk ‘Merry Christmas’ toewenstte. Uiteindelijk zijn ze maar weer naar bed zijn gegaan. Grote hilariteit natuurlijk toen ze het verhaal tijdens ontbijt vertelden en nog meer spekulatie over wat ze nou wel gehoord zouden hebben (hun naaste buren hadden natuurlijk helemaal niets gehoord). Wat er werkelijk gehoord is, zullen we waarschijnlijk nooit achter komen, maar sommige vroegen zich toch in alle ernst af wat Mike en Jo op kerstavond wel niet gedronken hadden.....

Vele verschijnen met kerstmutsen op en kerstoorbellen in, ook mijn kerstboomdecoratie omgebouwd tot oorbel levert de nodige reakties op, maar verder voelt het niet echt als kerst. Wel worden er presentjes uitgedeeld aan iedereen; een kristallen pinguin.

De twee documentaires op kerstochtend hadden niets met kerst te maken, maar waren al voorbereidingen op onze volgende stop; Campbell Eiland. Na 5 dagen op zee, zullen we vanavond voor het slapen gaan hopelijk land zien. Iedereen ziet er naar uit, weer voet aan land te zetten.
Fantastisch zoveel goede documentaires we gezien hebben om de dagen op zee in te vullen. De walvissen documentaire van vanochtend was weer schitterend; helaas zijn het aantal walvissen die we tot nu toe gezien hebben minimaal; orka’s, potvis, vinvissen en dwergvinvissen. Met zijn allen hebben we totaal toch heel wat uren op de brug of aan dek doorgebracht, maar je moet er op het juiste moment staan.....
Wel zijn we een keer gered van een presentatie die voelde alsof we weer op school zaten tijdens een geschiedenisles, toen vanaf de brug de mededeling kwam ‘walvis in zicht’. Een heel goed excuus om de zaal te verlaten! De lezingen tijdens deze trip varieren ontzettend, ook afhankelijk van wie ze geeft; Aaron, onze expeditieleider is een stuudje maar met veel lokale kennis, Callan met zijn zeezoogdierenspecialisme weet alles met veel enthousiasme en schotse humor te brengen en Magnus deelt zijn praktijkervaring (altijd vragen stellend en met de neus in geschiedenisboeken).

Een zonnige dag vandaag, wel wat witte kopjes op de golven en de boot deint op de golven door de zijwaartse deining, maar op het achtersteven staan, bijna op waterniveau en de albatrossen over zien scheren is heerlijk!