Onderweg naar het ijs

De eerste dag van de lange oversteek wordt er een competitie uitgeschreven voor wie kan voorspellen wanneer we de eerste ijsberg zien. Het moet gezien worden door minimaal 2 personen en boven water groter zijn dan een Londense dubbeldekker bus. Andre’s gok wordt: vrijdagavond 14 december 6uur; 63°S 155°E.

We kruisen deze dag ook de Antarctische Convergentie, buitentemperatuur daalt gestaag: 4°C om 22.00, 3°C om 24.00 (lucht en watertemperatuur zijn ongeveer hetzelfde hier).

De dagen worden heel snel langer. Wegzeilend bij Macquarie eergister ging de zon nog onder om 11uur, gisteravond al weer een half uur later. Vannacht de eerste nacht gehad waar het niet echt meer donker geworden is: de zon ging om half 12 onder, maar kwam om 2uur vannacht, na een periode van schemering, al weer boven de horizon.

Onze Southward bound trip gaat van een 1e zonnige dag en gladde zee (geen witte kopjes te zien), via het ontwaken op de 2e dag in de mist die alleen maar dichter wordt in de loop van de dag met toenemende golven naar een 3e dag waar de mist aanhoudt en de zee ruiger wordt.

De eerste twee dagen zijn er meerdere interessante presentaties en documentaires (er valt een hoop te zien en te leren, vooral voor ons beiden omdat we minder voorbereidend leeswerk hebben gedaan door onze korte termijnplanning), maar de dag erna wordt het programma opgeschort omdat het rollen van de schip het te link maakt met de losse stoelen in de biosruimte.

Onze pooljassen zijn afgeleverd in de kabines, dus we kom maar op met het ijs!